பல சவால்களை தாண்டி நீதிபதியான முதல் திருநங்கை!

மேற்கு வங்காளத்தில் ஒரு பாரம்பரிய குடும்பத்தில் பிறந்த சோய்டா மொண்டல் மூன்றாம் பாலினமாக பிறந்ததால் பல சவால்களை எதிர்கொண்டார். பள்ளியை விட்டு வெளியேறிய அவர், பேருந்து நிறுத்தங்களில் தூங்கவும், தெருக்களில் பிச்சை எடுக்கவும் தள்ளப்பட்டார். ஆனால் இந்த சவால்களை விட முக்கியமானது இன்று இந்தியாவின் முதல் திருநங்கை நீதிபதியாக நியமிக்கப்பட்டார்.

ஜோய்டா, 29, கொல்கத்தாவில் ஜோயோண்டோவில் பிறந்தார். பத்தாம் வகுப்பில், பாலினம் குறித்த குழப்பத்தால் பள்ளிப் படிப்பை பாதியில் நிறுத்திவிட்டார். அந்த நாட்களை நினைவு கூர்ந்து அவர் கூறினார்.

“பள்ளியில் பையன்கள் என்னைக் கிண்டல் செய்வதைப் பற்றி நான் வீட்டில் பேசவில்லை. எனக்கு வேலை கிடைத்ததை மட்டும் என் அம்மாவிடம் சொன்னேன். அருகாமை மாவட்டமான தினஜ்பூருக்கு செல்ல விரும்புவதாக நான் அவரிடம் சொன்னேன். அங்கே சரிவரவில்லை என்றால் இரண்டு மாதத்தில் திரும்பிவிடுவதாக அம்மாவிடம் சொல்லி அனுமதி பெற்றேன்,” என்றார்

தினாஜ்பூரை அடைந்த பிறகு, சோய்டா வீடு திரும்பவில்லை. ஆரம்பகால ஹிஜ்ரா நிகழ்ச்சிகளில் பங்கேற்பதைத் தவிர, அவர் திருநங்கைகளின் உரிமைகளுக்காகப் போராடினார். பின்னர் அவர் சமூகத்தின் அனைத்து பாதிக்கப்பட்ட துறைகளிலும் பேசத் தொடங்கினார்.

வேலைகளுக்கு இடையில், தொலைதூரக் கல்வி மூலம் சட்டப் பட்டம் பெற்றேன். 2010ல் வாக்காளர் அட்டை பெற்ற முதல் திருநங்கை என்ற பெருமையைப் பெற்றார். சில ஆண்டுகளுக்குள், ஜோய்டா, பல்லாயிரக்கணக்கான மக்களுக்கு உதவுவதற்காக தினாஜ்பூரில் ஒரு சமூக அமைப்பைத் தொடங்கினார்.

கடினமான நாட்களில், ஹோட்டல் அறை கிடைக்காததால், பேருந்து நிலையத்தில் தூங்கினார். ஏறக்குறைய பத்தாண்டுகள் வீட்டை விட்டு வெளியே இருந்த அவர் சமீபத்தில் லோக் அதாலத் (சிவில் கோர்ட்) நீதிபதியாக நியமிக்கப்பட்டார். அவர் தூங்கிய அதே பேருந்து நிறுத்தத்தில் இருந்து சில நிமிடங்களில் நீதிமன்றம் உள்ளது. தி இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸுக்கு அளித்த பேட்டியில், சொய்டா கூறியதாவது:

“ஒவ்வொரு அரசாங்கமும் ஒடுக்கப்பட்ட சமூகத்தைச் சேர்ந்த தலைவர்களை நியமிப்பதன் மூலம் ஒடுக்கப்பட்ட சமூகத்தின் குரலை நசுக்க முயற்சிக்கிறது. உலகில் 2-3% திருநங்கைகளுக்கு நல்ல வேலை கிடைத்தாலும், இந்தப் பொறுப்பு எனக்கு இன்னும் புரியும்.”

“100 முதல் 200 ரூபாய்க்கு, செக்ஸ் வேலைக்குப் போகாமல், இரவு முழுவதும் தூங்கக்கூடாது என்று நினைக்கிறேன், குளிரூட்டப்பட்ட காரில் வலம் வருவது எனக்கு வேதனையாக இருக்கிறது, என் இனத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் இன்னும் இருக்கிறார்கள்,